Onze persoonlijkheid zou je kunnen opdelen in delen van onszelf. Deze delen bevinden zich in het onderbewustzijn. Ze hebben als het ware een eigen model van de wereld met daarbij behorend gedrag. Delen kunnen onderling voor innerlijke conflicten zorgen. We spreken van een innerlijk conflict, als er 2 delen tegengesteld gedrag willen uitvoeren in reactie op dezelfde stimulus. Zoals zwijgen en praten, haten en liefhebben, weglopen en benaderen.

Eigenlijk is de term delen een werkbare metafoor om effectief te veranderen. We weten niet of er werkelijk sprake is van verschillende delen. Wel weten we dat iets in een persoon ervoor zorgt dat er innerlijke conflicten ontstaan.

De meest extreme vorm van delen zijn de sub persoonlijkheden als psychiatrische stoornis, waarbij de afzonderlijke sub persoonlijkheden van elkaar zijn gedissocieerd. Zij hebben ieder een eigen identiteit en zorgen ervoor dat een mens zich als meerdere personen kan manifesteren. Deze sub persoonlijkheden lijken dan de macht te hebben over de persoon en diens gedragingen.

Binnen NLP werken we met delen waar de persoon zich mee kan associëren en verbinden. Delen zorgen wel voor een bepaalde mate van incongruentie in de persoon, ze houden namelijk conflicten in stand. Delen kunnen zich op alle logische niveaus voordoen en vaak worden we er op het niveau van gedrag mee geconfronteerd.
Voorbeelden hiervan zijn: Aan de ene kant wil ik dit doen maar aan de andere kant wil ik dat doen of Ik wil eigenlijk niet x doen maar het lijkt iedere keer wel als vanzelf te gaan.
Je zou kunnen zeggen dat je iets wilt maar tegelijkertijd houdt iets je tegen, bijvoorbeeld angst, schaamte, onzekerheid, twijfel etc.

Belangrijke aannames

  • Altijd zullen deze 2 delen dezelfde hoogste intentie hebben. Innerlijke conflicten manifesteren zich op het niveau van gedragingen. We gaan er vanuit dat achter ieder gedrag een positieve intentie zit en als we van beide delen de intentie upchunken zal blijken dat beide delen dezelfde allerhoogste intentie hebben.
  • De incongruentie ligt in het verschil tussen intentie en functie (gedrag). Ondanks dat beide delen dezelfde allerhoogste intentie hebben worden we op het niveau van gedrag geconfronteerd met verschillende gedragingen. Strijd en overgave, weggaan en blijven, doorgaan en stoppen.
  • Beide delen waren ooit een deel van een groter geheel. Delen zorgen ervoor dat we niet meer één en volledig met onszelf kunnen zijn. Er is in onze persoonlijke ontwikkeling een tijd geweest dat we zonder delen functioneerden, zonder schaamte, twijfel enz. Delen zijn het resultaat van significant emotionele gebeurtenissen (SEG). In het proces van persoonlijke ontwikkeling zijn mensen weer op zoek naar het gevoel één en volledig met zichzelf te kunnen zijn.

Wat zijn delen?

  1. Delen zijn onderdeel van het onderbewuste met een intentie (doel) en een functie (gedrag).
  2. Delen zijn functioneel gescheiden van de rest van het zenuwstelsel (niet geïntegreerd).
  3. Soms handelen delen als kleinere persoonlijkheden. Ze zijn waarschijnlijk de significante anderen (gemodelleerd, imprinted).
  4. Delen kunnen eigen waarden en overtuigingensystemen hebben.
  5. Delen zijn verantwoordelijk voor behoud van het systeem. Ze hebben veel invloed op de interne representatie (gedachtepatronen).
  6. Delen zijn ontstaan uit Significant Emotionele Gebeurtenissen (S.E.G.).
  7. Delen beschermen niet-geïntegreerd gedrag (en het continueren hiervan).
  8. Delen zijn een bron van incongruentie in het individu.
  9. Delen zelf zijn incongruent.
  10. De incongruentie ligt in het verschil tussen de intentie (doel) en de functie (gedrag).
  11. Een deel heeft gewoonlijk een tegenpool (alter ego, flipside, keerzijde). Het zenuwstelsel moet namelijk zijn balans handhaven.
  12. Deze 2 delen zullen dezelfde hoogste intentie (doel) hebben.
  13. Deze 2 delen waren ooit een deel van een groter geheel.
  14. Hereniging van deze 2 delen is mogelijk op deze basis.