Wanneer je iemand in een intense stemming brengt en op het hoogtepunt van deze stemming een specifieke externe stimulus geeft, worden deze stimulus en stemming neurologisch met elkaar verbonden.
Een anker is externe prikkel die neurologisch verbonden is aan een interne stemming (stimulus - respons).
De vier stappen van ankeren
- Laat iemand zich een levendige ervaring uit het verleden herinneren.
- Breng een specifieke stimulus aan op het hoogtepunt.
- Verander de stemming waarin de persoon verkeert dmv een break state.
- Vuur het anker af als test.
De sleutels van ankeren
De techniek ankeren kan je helpen bij het toegang verkrijgen tot een bepaalde stemming uit het verleden en deze verbinden met het heden. De kracht van het anker is afhankelijk van:- Intensiteit van de ervaring.
- Timing van het anker (zie onderstaande tabel).
- Unieke stimulus.
- Herhaling.
Belangrijke regels bij het zetten van een anker
- Zorg voor rapport en stel het kader vast. Leg uit wat je gaat doen en wat de andere persoon kan verwachten.
- Zet een visueel, auditief of kinesthetisch anker of combineer ze. Zorg bij een kinesthetisch anker voor een unieke plek op het lichaam. Zorg dat dit een veilige, geaccepteerde plek is die geen andere stemmingen triggert.
- Ga als coach mee in de gewenste stemming.
- Kalibreer de fysiologie tijdens de verschillende fases van de ankertechniek.
- Hanteer de juiste taal. Laat iemand zich een levendige ervaring uit het verleden herinneren door te vragen:
- Kun je een moment herinneren dat je je volledig X voelde?
- Kun je een specifiek moment herinneren?
- Stap in dat moment, geassocieerd (kijk door je eigen ogen), zie wat je zag, hoor wat je hoorde en voel wat je toen voelde.
Voorkeursstemmingen om te ankeren
- Natuurlijk voorkomende stemmingen zijn het meest intens.
- Levendig geassocieerde specifieke herinneringen in het verleden zijn minder intens.
- Algemene gegeneraliseerde herinneringen zijn nog minder intens.
- Geconstrueerde stemmingen zijn nog minder intens en hebben de minste voorkeur.