In 1904 deed Ivan Pavlov (1849 - 1936) een experiment met zijn honden. Zijn honden kwijlden altijd wanneer hij ze te eten gaf. Op een bepaald moment liet hij een bel klinken op het moment dat hij de honden eten gaf. Na enig herhaling van dit experiment begonnen de honden al te kwijlen bij het horen van de bel zonder dat ze eten kregen. De externe stimulus (de bel) was neurologisch verbonden aan de interne stemming (respons) die veroorzaakte dat de honden gingen kwijlen. De neurologische koppeling tussen stimulus en respons werkt op dezelfde manier bij mensen en noemen we een anker.
Een anker is een externe prikkel die neurologisch verbonden is aan een interne stemming.
(stimulus - respons)Een anker kan bijvoorbeeld bestaan uit een woord, muziek, een aanraking, een smaak, een geur of een voorwerp. We onderscheiden visuele, auditieve, kinesthetische, gustatorische (smaak) en olfactorische (geur) ankers. Een anker kan dus iets zijn wat we zien, horen, voelen, proeven of ruiken.
Reclamemakers maken veel gebruik van ankers. Als je naar de reclame kijkt zie je visuele ankers, suggestieve beelden die gevoelens oproepen van bijvoorbeeld succesvol zijn, mooi zijn of erbij horen. Deze gevoelens worden gekoppeld aan een bepaald product zonder dat ze in feite iets met het product te maken hebben.
Het ontstaan van onbewuste ankers
Ankers kunnen onbewust geïnstalleerd worden op de momenten dat je in een intense stemming verkeert en er een bepaalde externe stimulus via je zintuigen binnenkomt. Stimulus en stemming worden dan neurologisch met elkaar verbonden. Des te vaker deze stemming wordt gekoppeld aan de externe stimulus des te sterker is het anker. Als op een later moment deze zelfde externe stimulus weer via je zintuigen bij je binnenkomt, zonder dat je in die stemming verkeert, wordt direct dezelfde stemming opgeroepen. Het afvuren van onze onbewuste ankers werkt snel en ze kunnen onmiddellijk de gekoppelde intense stemmingen oproepen. We hebben allemaal heel veel onbewuste ankers.
Niet alle ankers roepen positieve stemmingen op. Het gevoel van een pijnlijke ervaring gekoppeld aan een externe prikkel wordt weer voelbaar als op een later moment dezelfde externe prikkel zich aandient.
Je bent dan geconditioneerd om die gevoelens van toen te koppelen aan de situatie van nu. Angsten en fobieën zijn daar een goed voorbeeld van.
Het bewust installeren van ankers
Naast alle positieve en negatieve ankers die in ons leven onbewust geïnstalleerd zijn, kunnen we ook bewust positieve ankers bij onszelf en anderen installeren. Ankers die ons in een vermogende stemming brengen zodat we de gewenste resultaten kunnen behalen, noemen we resource of hulpbron ankers. Ook kunnen we bestaande negatieve ankers ontkoppelen en overschrijven met een nieuw resource anker. We gebruiken daarvoor de techniek collapse ankeren.
